rayihəli — sif. Gözəl iyli, xoş qoxulu; ətirli. Rayihəli çiçək. – Göz işlədikcə uzanan düzləri əlvan çiçəklər, rayihəli otlar cənnətə döndərmişdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rayihə — ə. gözəl iy, ətir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rayihədar — ə. və f. gözəl qoxulu; ətirli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəvayeh — ə. «rayihə» c. rayihələr, ətirlər, xoş qoxular … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ətir — is. <ər.> 1. Gözəl iy, rayihə. Çiçəklərin ətri. – Qərənfil açdı, getdi; Ətrini saçdı, getdi; İstədim qucam yarı; Əlimdən qaçdı, getdi. (Bayatı). Axşam küləyi qalxar, əsər xeylicə yüngül; Gül ətrini duyduqca ötər şövqlə bülbül. A. S.. Sərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəfh — ə. 1) bax: nəfhə (1 ci mənada); 2) əsmə; 3) rayihə vermə, xoş iy yayma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəfhə — ə. 1) üfürmə; 2) rayihə, xoş iy … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qaliyə — f. 1) müşk və ənbərdən düzəldilib qaşa və saça sürtülən ətirli qara yağ; 2) ətirli, rayihəli; 3) s. qara … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəvayehbəxş — ə. və f. n98 rayihəli, ətir saçan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəbbu(y) — f. «gecə rayihəli» mixəkgülü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti